Tuesday, 20 January 2015

Mini Novel : Pilot itu Penyelamatku 7



SETELAH selesai membeli cincin dan pergi ke butik kawan mama Rafiq, kami terus menuju ke food court untuk makan tengah hari. Boleh dikatakan makan tengah hari ke, kalau makan pun 3.30 petang? Hehe apa-apa je lah.

Aku mencari tempat duduk untuk kami makan bersama. Dah lama tak makan bersama dengan Rafiq. Last makan bersama, masa dekat Korea hari tu.


Setelah selesai memesan makanan, Rafiq terus membawa makanan ke tempat yang aku duduki sekarang. Semasa aku menyuapkan mee sizzling ke dalam mulut tiba-tiba Rafiq mengajak aku pergi ke rumah dia hari sabtu ini.

"Saya pergi sendiri ke ajak family saya sekali?" Soal aku kepada Rafiq.

"Awak pergi sendiri, nanti saya jemput awak ye." Balas Rafiq kepada ku.

"Tak menyusahkan awak ke nak jemput saya?" Soal aku lagi.

"Mana ada susah, awak kan tunang saya." Rafiq menghadiakan aku sebuah senyuman yang manis.

Senyuman memang manis sangat Rafiq. Saya rasa macam beruntung lah pula dapat awak menjadi bakal suami saya. Tak sangka, cepat aja masa berlalu kan?

"Kalau awak dah kata macam tu, saya setuju aja lah." Aku pun menghadiahkannya senyuman yang boleh dikatakan manis.Ye lah, sometimes aku rasa segan pulak bila berdampingan dengan Rafiq. Dia kacak, aku ni mana ada cantik.

"Dah cepat lah makan, lepas tu kita balik ye."

Aku hanya menganggukan kepala sahaja. Ingatkan nak singgah Popular tadi, tapi tak apa lah. Sebab aku datang sini pun tumpang Rafiq, rasa segan lah pula.

Tanpa membuang masa lagi, aku terus menghabiskan mee sizzling di depan mata aku sekarang ini.


*********


"DANISH, aku ada fly kan hari sabtu ni? Boleh tak kau tolong gantikan aku?" Soal Amsyar kepada Danish yang ada di dalam talian.

"Ha'ah kau ada fly sabtu ni. Boleh je aku tolong gantikan, kau nak pergi mana sampai aku kena gantikan ni?" Soal Danish pula.

"Thank you, friend. Aku kena temankan umi aku pergi ruma isteri kedua papa aku. Hari sabtu ni dia ada buat majlis memperkenalkan bakal menantu dia." Terang Amsyar kepada Danish.

"Woah, since when Syed Amsyar kita ni suka pergi rumah isteri kedua papa dia?" Perli Danish.

"Kau jangan nak perli aku sangat lah, aku pergi sana pun sebab temankan umi aku. Kau tahu je lah perangai bini kedua papa aku tu, kalau dia nampak je umi, ada je benda yang dia nak buat." Terang Amsyar lagi.

"Aku tahu. Saja je aku cakap macam tu dekat kau." Sakat Danish.

"Sengal betul kau ni Danish." Marah Amsyar dengan geram.

"Ala kau ni, macam baru semalam je kau kenal aku. Aku kan memang macam ni."

"Ye Nish ye." Balas Amsyar dengan malas.

"Eh Nish, thanks ye tolong gantikan aku." Tambah Amsyar lagi.

"No problem lah, small matter je buddy."

"Okay lah aku tutup dulu. Thanks again."

"Okay Am, you're most welcome. Have fun dekat rumah mak tiri kau tu." Cepat-cepat Danish mematikan panggilan setelah berkata begitu.

Sempat lagi mamat ni nak kata 'have fun' ye. Macam-macam lah kau ni Danish. Amsyar hanya mampu menggelengkan kepala sahaja.


*********


DANISHA membelek-belek rekod pesakit di was kelas 3. Haih penat betul, dari semalam on call. Eye bag aku ni pun dah makin teruk. Setelah selesai check rekod pesakit, Danisha terus menuju ke biliknya untuk merehatkan badan sekejap.

Nasib baik aku tak jadi doktor pakar sakit puan. Kalau tak, ada je yang suruh aku sambut baby. Itu lagi memenatkan. Kata Danisha di dalam hati.

Sampai sahaja di dalam bilik, Danisha terus duduk di kerusi yang ada di dalam bilik tersebut.

Lusa ada majlis dekat rumah Rafiq, aku nak pakai baju apa ek? Keluarga Rafiq tu dah lah orang kaya, kalau aku baju kurung nanti Rafiq rasa malu lah pulak. Buntu betul nak pakai baju apa masa majlis dekat rumah Rafiq nanti. Nampaknya kena pergi butik lah sekejap lagi. Sekarang ni baru pukul 5, aku habis shift pukul 6. Nasib baik tak on call esok. Call Misha lah macam ni. Aku dah lama tak jumpa minah tu since balik Malaysia lagi. Apa khabar lah dia sekarag ek.

Setelah talian disambungkan aku terdengar suara Misha menjawab panggilan.

"Assalamualaikum sahabat yang paling aku sayang dan rindu." Ceh macam-macam bahasa aku ni.

"Waalaikumusalam, Nisha. Bila kau balik Malaysia ni? Tak cakap dengan aku pun kau dah balik Malaysia. Aku rindu dekat kau tahu tak. Kau apa khabar? Sihat? Makin cantik tak?" Mak oi soalan dia, sedas macam tu dia bagi dekat aku.

"Aku dah balik Malaysia nak dekat dua minggu. Bukan saja tak nak cakap, tapi aku busy lah. Aku lagi rindukan kau tahu tak. Aku khabar baik dan sihat alhamdulillah. Yang part cantik tu kau kena jumpa aku sendiri lah." Balas aku sedas juga seperti mana Misha bagi soalan sedas kepada aku.

"Rindu sangat-sangat dekat kau." Balas Misha.

"Aku pun rindukan kau. Kau free tak malam ni Misha?" Soal aku kepada Misha.

"Free, kenapa?" Soal Misha pua.

"Aku nak jumpa kau, malam ni kita jumpa ye?" Ajak aku.

"Eh mesti lah boleh, kita nak jumpa dekat mana?" Soal Misha lagi.

"Aku nak tanya kau ni, butik mana yang ada jual dress yang susai pergi ceremony orang kaya?" Soal aku kepada Misha.

"Kau nak buat apa dengan dress tu?" Ei banyak tanya betul minah ni.

"Malam nanti aku cerita dekat kau."

"Okay okay, aku tahu satu butik ni. Kita jumpa dekat Mid Valley boleh tak? Pukul 8 kau dah kena ada dekat sana." Ujar Misha.

"Boleh, pukul 8 ye? Okay jumpa kau malam ni." Balas aku pula.

"Yup, okay babe. Aku nak hug kau kuat-kuat nanti."

"Hahaha ada-ada je kau ni Misha. Jumpa malam nanti."

"Okay bye beb."

"Bye."

Aku terus memutuskan panggilan di antara kami. Rindu kau Misha hihi.


Bersambung...

No comments:

Post a Comment